.jpg)
Precies tegenover mijn (inmiddels afgebroken) geboortehuis op de dijk te Oudebildtzijl staat een pand dat ooit opmerkelijk nieuws was. Toen ik de politie een paar maanden terug belde om info werd mij in niet mis te verstane bewoordingen te kennen gegeven ‘dat daarover niet geschreven mag worden.’ Pers en fryske politie, dat gaat niet samen door een deur, maar dat zijn we inmiddels wel gewend. Lamaar zitten. Die hebben er een dagtaak aan om de eigen poep onder de pet te houden…
We schrijven augustus 1992. De maand dat onder politietoezicht een container met 2500 kilo van Amsterdam richting Noord Friesland wordt getransporteerd. Eindbestemming: een pand onderaan de dijk te Oudebildtzijl. Toevallig woont daar de moeder van een vriend van Mink K. Volgens justitie een topcrimineel. Vooral bekend van dat proces achter gesloten deuren, waarbij geheel toevallig de luidsprekers in de perskamers bleven ingeschakeld. Typisch zo’n foutje van de crimefighters…
DELTA
Met toestemming van de dienstdoende officier van justitie mag een wakkere fout een (omstreden) inkijkoperatie uitvoeren. Een klein probleempje: de partij staat onder toezicht van het IRT. Opgericht om drugs door te laten, om zo hele grote drugsbendes op te rollen. 2500 kilo wiet is geen kattenpis, ook niet als de helft door de dienders zelf verhandeld wordt om het op een toevalstreffer te laten lijken. November besluit het IRT de fryske dienders te tippen, zonder erbij te vertellen dat het om een mede door henzelf georganiseerd transport gaat. Het zou gaan om het oprollen van zgn. DELTA groep. Om geen slapende honden te wekken mogen er geen arrestaties worden verricht. Nou is de fryske hermandad niet zo moeilijk te misleiden, maar dit was een bijzonder vreemde spagaat. De friese dienders dachten: hebbes!!!! Helemaal gerust waren ze niet want ze trokken bij hun tipgevers na of er soms ook andere zaken in het pand aanwezig waren (waarom?????) maar kregen de verzekering dat’t alleen om wiet ging. Veel wiet, maar alleen wiet. “Tweehonderd procent betrouwbaar, dat’t alleen wiet is,” aldus de CID-IRT. Tsjongejonge, wat schrokken die friese smerissen, doorgaans bekend met een wikkeltje speed of klompje hash toen ze tijdens de huiszoeking niet alleen 2500 kilo sofdrugs zagen, maar ook miljoenen XTC pillen, 130 kilo’s verschillende soorten springstof, honderden slagpijpjes en.ander ontstekingsmechanismen en tientallen in uitstekende staat verkerende handgranaten, almede een aantal gebruiksklare vuurwapens. Genoeg om heel Noord Friesland van de aardbodem te vegen. De politie houdt alleen de bewoners van het pand aan. Die verklaren van niks te weten. En verder verdwijnt de zaak in de fog of the war on drugs: arrestaties volgen er niet.
GLADIO
Iedereen verrast. Het was ook wel veel voor wat een eenvoudig, blijkbaar klein, drugszaakje leek te wezen. Iedereen zat ermee in z’n maag. Volgens de officiële lezingen tenminste. En opeens dook de naam Gladio op. Officieel een buiten de politie en geheime diensten operend netwerk. Oorspronkelijk bedoeld om in actie te komen tijdens een communistische invasie en officieel opgeheven in 1992. Eerder heete deze organisatie O en I staat voor Operatien en inlichtingen. Wikipedia: “De eindverantwoordelijkheid voor "het instellen, wijzigen en opheffen van een organisatie in vredestijd, belast met de voorbereiding van een stay-behind organisatie in oorlogstijd" werd gedeeld door de Minister-president en de Minister van Defensie. De uitvoeringsorganisatie was formeel ondergebracht bij de Generale staf van de krijgsmacht en maakte gebruik van de huisvesting (villa Maarheeze in Wassenaar) van de Inlichtingendienst Buitenland.” En “De O organisatie, die onder het ministerie van Algemene Zaken (de minister president) viel, was gericht op het uitvoeren van sabotages, overvallen en liquidaties in bezet gebied en beschikte over duizenden kilo's explosieven en wapens die lagen opgeslagen in 40 geheime ondergrondse bergplaatsen. Een wapenopslag die in april 1980 bij toeval werd ontdekt in een Limburgs bos, bleek, naar in november 1990 bekend werd, deel uit te maken van O. De O-tak van de stay behind organisatie was aanvankelijk gehuisvest op een zolderetage aan de Oude Gracht in Utrecht, maar verhuisde later naar het advocatenkantoor van mede-oprichter Bootsma in de binnenstad van Amsterdam. Later zat de staf van de O dienst (circa 12 personen) in een villa aan het Vondelpark onder de dekmantel van een historisch studiegenootschap, de stichting Hendrik van Borsele. Het laatst bekende kantooradres van O was de zwaar beveiligde marinebasis Kattenburg bij het centraal station in Amsterdam. O was voorzien in de secties Sabotage, Psychologische Oorlogvoering, Verbindingen, Falsificatie, Operationele Financiering, Security en een sectie Codes. De huidige voorzitter van de Raad voor de Journalistiek en voormalig voorzitter van de NCRV mr A. Herstel was als instructeur psychologische oorlogvoering aan O verbonden. Kort nadat O&I opgeheven was en enige medewerkers met wachtgeld thuis zaten, pleegden twee leden hiervan (waaronder een majoor) chantage met voedselvergiftiging bij Nutricia. Zij werden gegrepen en veroordeeld. Om te voorkomen dat anderen ook zouden overgaan tot dergelijke activiteiten werden allen weer in actieve dienst genomen.”
Agenten op hol
Kortom een wazig geheel. In de jaren tachtig en negentig werden hier en daar in Nederland wapenarsenalen gevonden waar officieel niemand vanaf wist en waar politie en regering geen mededelingen over deden. Speculatie alom, en regelmatig viel de naam Gladio. Ook waren er opslagplaatsen ontdekt die waren leeggehaald en waarin alleen schroot lag weg te roesten. Niet onaannemelijk dat ex-agenten en / of criminelen het materiaal hebben verdonkermaand. Als een gladio-agent werd aangehouden door de politie kon hij een vrijbrief overleggen die hem vrijpleitte voor ondervraging naar zijn activiteiten. Menige diender zal met grote ogen naar zo’n license to … hebben gekeken. Toen het communistisch gevaar was geweken schijnt dat Gladio agenten zijn ingezet tegen de ‘georganiseerde’ misdaad. Daarna doken er al snel aanwijzingen op dat het niet helemaal pluis was wat er gebeurde. Voormalige agenten zouden de inhoud van de geheime bergplaatsen hebben doorverkocht aan organisaties als IRA en ETA. Een oud topman over de zijn collega’s: “Het is soms pure maffia. In het verleden zijn er al enkele executies geweest. Sommigen zoeken nog steeds de spanning, het avontuur. Zulke agenten zijn van alle markten thuis en niet meer in de hand te houden. Tijdbommen zijn het.” Later bleek dat Gladio nog steeds een niet eens zo sluimerend bestaan leidde. En zodoende is het vermoeden gerechtvaardig dat dat verzwegen arsenaal in Oudebildtzijl niet alleen een bijzaak was van een drugsdeal, maar onderdeel van een netwerk waarin schimmige diensten, criminelen, informanten en dienders struikelden over elkaars activiteiten.
Mink K.
Wat Mink K. hiermee te maken heeft? Het pand werd bewoond door een connectie, that's all... Niemand die het weet, maar de politie laat niks na om hem de zwarte piet toe te schuiven als het om grote, ‘per ongeluk gevonden’ partijen wapens gaat. Momenteel is Mink vrij. Maar het O.M. zit hem op de hielen. Zitten ze achter een omhoog gevallen infiltrant aan? Is Mink ex-agent en gepromoveerd tot zondebok? Of spelen er andere krachten een rol? Bovenstaande informatie komt grotendeels uit het net verschenen boek van V.N. journaliste Marian Husken. Als het bovenstaande verhaal uw nieuwsgierigheid heeft geprikkeld, moet u het beslist lezen. Dit is nog maar een tipje van de sluier. Husken heeft een onthullend en verontrustend boek gemaakt over de duistere kanten van de machten die ons officieel tegen criminaliteit horen te beschermen, maar in werkelijkheid niet zijn te onderscheiden van grote criminele netwerken. Husken weet ook niet op elke vraag het antwoord. En na lezing van deze eye-opener blijft de grote vraag: wie bewaakt de wachters???
Als kind heb ik nog in dat boerderijtje gespeeld. Op zolder lagen destijds pakken hooi……
De criminele carriere van Mink K.
Marian Husken
Uitgave: De Boekerij.
